تاریخچه علاقه مردم به پنیر به هزاران سال پیش برمی گردد. دانشمندان در دیگ های 7000 ساله روغنی یافته اند که احتمالاً برای پنیر بوده است. در متون چهار هزار ساله سومری نیز به این شیر اشاره شده است. اما نمونه‌های حوضه تاریم قدیمی‌ترین موادی هستند که دانشمندان می‌توانند با اطمینان آن را پنیر بنامند.
پنیر کفیر سنتی از شیر بز و شیر گاو تهیه می شود
دکتر فو و تیمش این پنیر را روی گلوی سه لاشه از حوضه تاریم آزمایش کردند. آنها قطعات DNA باقیمانده را از نظر شیمیایی جدا کردند و آنها را با ژنوم گونه های مدرن درگیر در فرآیند پنیر سازی مقایسه کردند. آنها ردپای DNA گاو و بز را پیدا کردند که نشان می داد از شیر هر دو حیوان برای تهیه پنیرهای قدیمی استفاده می شد. همچنین، آنها توانستند DNA باکتری را که باعث تخمیر شیر به پنیر می شود، شناسایی کنند.
در پنیر کشف شده، محققان گونه هایی از باکتری ها و مخمرها را یافتند که همراه با شیر به دانه های “کفیر” تبدیل می شوند. از این دانه ها برای تهیه ماست مانند کفیر شیر تخمیر شده و پنیر کفیر نرم و ترش استفاده می شود.
شناسایی انواع میکروب‌هایی که پنیرهای باستانی را می‌سازند «واقعاً هیجان‌انگیز بود». فو می گوید؛ زیرا تکنیک‌های پنیرسازی می‌توانند بینشی در مورد نحوه زندگی و ارتباط مردم ارائه دهند. وجود پنیر در تدفین های باستانی نشان می دهد که این پنیرها بسیار ارزشمند بوده اند. همچنین استفاده از منابع متعدد شیر و باکتری‌های خاص نشان‌دهنده تعامل احتمالی بین مردم حوزه تاریم، شیائوهه و مردم استپ اوراسیا است.
دیدگاهتان را بنویسید